چهره هايى نظير : حميد جواهر و پسرش ، سعيد كرمى ، ناصر توسليان ، سعيد توسليان و برادران ، عباس دهقانيان و برادران ، هادى اشرف واقفى و برادر ، فلاحت چيان ، برادران عبادى و عباس شاطر رجبى و دهها نفر ديگر يك وجه اشتراك دارند ، همگى بمعناى واقعى عاشق نطنز هستند و تمام وقت و سرمايه خود را صرف حفظ هويت تاريخى و فرهنگى نطنز و شناساندن قابليت هاى گردشگرى نطنز به ديگران مى نمايند و آنچه داشته اند براى رسيدن به اين مقصد در طبق اخلاص نهاده اند ، به همين جهت پيشنهاد مى گردد شورايى مركب از افراد فوق و ساير علاقمندان تشكيل تا با همكارى و تعامل با دست اندركاران امر گردشگرى نطنزى مقيم تهران برنامه مدونى براى توسعه صنعت توريسم در نطنز تهيه نمايند. در نظر داريم بمرور به معرفى افراد فوق و فعاليت هاى آنها بپردازيم :
قسمت دوم : هتل خانگى سعيد توسليان
يكى از مشكلات گردشگران در نطنز عدم امكانات لازم براى اسكان و استقرار شبانه آنها بود كه بحمداله اين مهم هم با احداث هتل مجهز در منطقه سرابان و هم با همت تعدادى از جوانان علاقمند نطنزى كه اقدام به تعمير و بازسازى تعدادى از خانه هاى قديمى نموده اند در حال رفع شدن است . اين خانه ها هم اكنون به تدريج آماده پذيرايى از گردشگران شده است . يكى از اين اماكن هتل خانگى سعيد توسليان مى باشد :
سعيد توسليان كه عشق و علاقه زيادى به زادگاهش نطنز دارد و به سختى توانسته هنر سراميك سازى مرحوم پدرش را با كمك برادرانش ادامه داده و در كارگاه خانگى به توليد ظروف سفالى به سبك قديمى مشغول است ،مدتى قبل اقدام به خريد يك خانه بسيار قديمى در نزديكى محوطه تاريخى مسجد جامع نطنز كه در شرف تخريب بود نمود و با ذوق و اشتياق بسيار وبا سليقه خاصى اين بناى تاريخى را باحفظ أصول و معيارهاى سنتى بازسازى و مرمت كرد و ابتكارات زيادى بكار برد تا ضمن حفظ هويت تاريخى و سنتى اين بنا و با در نظر گرفتن تجهيزات روز و حمام و سرويس هاى بهداشتى ،محيطى آرام و دل نشين براى گردشگران كه از زرق و برق و تجملات شهرنشينى خسته شده اند فراهم سازد ، اين ساختمان ويژگى هاى منحصر بفردى دارد : اولاً حدود بيست اتاق مستقل دارد به نحوى كه در قديم الايام شايد حدود بيست خانوار در اين اتاقها سكونت داشته اند بدون اينكه مزاحمتى براى يكديگر داشته باشند ،اتاقها همگى با پنجره هاى زيبا مشرف به حياط مركزى مى باشند . ثانياً در كف اكثر اتاقها يك يا دو تنور سفالى در كف قرار دارد ، يكى براى پختن نان و ديگرى براى طبخ غذا ضمن اينكه اجاقى در دل ديوار ( شومينه امروزى ) تعبيه شده است . ثالثاً در گوشه اين منزل قديمى يك اتاق مستقل براى نانوايى قرار دارد كه ديواره هاى آن از شدت دود بسيار سياه است و احتمالا خانواده ها بصورت مشترك از اين مكان براى پخت نان استفاده مى كرده اند ، وسايل قديمى پخت نان هنوز در اين اتاق موجود است . رابعاً در وسط اين ساختمان يك حياط مركزى وسيع وجود دارد كه عبور آب چشمه از وسط حياط و وجود يك حوضچه و يك درخت تنومند و كهنسال توت به آن جلوه اى خاص بخشيده است . خامساً : ويژگى منحصر بفرد اين بنا وجود راهروهاى زيرزمينى و كانال هاى هزار تو مى باشد ، در انتهاى برخى اتاقهاى طبقه تحتانى اين كانال ها ظاهراً بخاطر مسائل امنيتى حفر شده و قابليت دسترسى به مسجد جامع و آتشكده و ساير محلات را دارد كه از نظر مهندسى و معمارى مى تواند يكى از جاذبه ها براى گردشگران باشد . اتاقهاى مستقر در طبقه فوقانى هر كدام راه مستقلى دارد و از پشت بام طبقات پايينى بعنوان حياط يا بالكن استفاده مى كند .
بهر حال بنظر مى رسد اين خانه تاريخى پس از بازسازى و تكميل شدن مى تواند يكى از جاذبه هاى گردشگرى و محيطى آرام و دلنشين براى اسكان مسافران باشد ،
مدير مسؤل نشریه ارمغان : مسعود كريمپور نطنزى
بدون نظر