به بهانه روز تکریم امامزادگان


✍️ یادداشت قابل تأملی از محمد ابراهیمی مدیر امامزاده احمد👇

سوغات سبز:
شاخص های یک امامزاده بین راه ( قسمت اول):

درخصوص کارکرد امامزادگان و بقاع متبرکه از زبان بزرگان مقالات زیادی نوشته شده و اعظم این مطالب مربوط به نگاه ویژه مقام عظمای ولایت است که فرمودند امامزادگان پایگاههای فرهنگی کشورند .در بعضی متنها از قول ایشان نوشته شده که مقام معظم رهبری فرموده اند که امامزادگان باید پایگاههای فرهنگی کشور باشند ولی عین مطلب ایشان اینست که بقاع مترکه پایگاههای فرهنگی هستند یعنی بصورت بالقوه پایگاه فرهنگی هستند .
حال اینکه چطور باید از این پایگاههای در عصر تکنولوژی استفاده بهینه کرد قلمفرسایی های زیاده شده .در این مقال به امامزادگان بین راهی میپردازیم که القضا امامزاده احمدع جزو این بقاع می باشد.
اینکه در این اماکن بمانند مساجد باید  برنامه ریزی قرائت ادعیه و برگزاری تجمعات و هیئات مذهبی شکل بگیرد و صرفا کارهای مذهبی باشد شاید با شرایط فرهنگی و اجتماعی این زمانه که دوره بصیرت است زیاد همخوانی نداشته باشد.
و چه بسا مساجد و اماکن مذهبی دیگر همین کارها را میکنند و تکرار مکررات برای امامزادگان بین راهی که اکثر ورودی جمعیتشان مسافران با دیدگاههای مختلف است  اثربخشی موثری نخواهد داشت و این وظایف باید به همان مساجد و اماکن مذهبی که زائرین به نیت صرفا زیارت به انها میروند واگذار کرد .

ولی بقاع متبرکه بین راهی را باید بصورت موشکافانه تری بررسی کرد و با مخاطب سنجی مناسب و تشخیص جامعه هدف که همانا مسافران هستند برنامه ریزی کرد.و  انحصارا نگاه صرفا مذهبی برای این اماکن هیچ خروجی فرهنگی نخواهد داشت.

بقاع بین راهی کارکردشان فراسوی این برنامه هاست و باید با تشخیص جامعه هدف ، برنامه های بدیعی درنظر گرفت هرچند منتقدان زیادی دربین متشرعین سنتی خواهد داشت ولی حقیقت ماجرا را تغییر نخواهد داد.

امامزادگان بین راهی باید با شناخت روانشناسی و جامعه شناسی و با رویکرد خانواده محوری، روش تازه ای را برای آنها بنا کند.
برگزاری ادعیه شبهای جمعه و ایام خاص خوبست اما این تمام کارکرد یک بقعه بین راهی نیست .
امامزاده بین راه باید برای حداقل زمان توقف مخاطبینش برنامه داشته باشد.

امامزاده بین راهی با شناخت  وضعیت و موقعیت مسافرین و زائرین میتواند با ایجاد یک روحیه معنوی و شرایط مناسبی ایجاد کند که چه بسا خروجی آن از برگزاری دعاهای کمیل و توسل و….. که در مساجد و بقیه بقاع اجرا میشود بمراتب بیشتر است .

یک امامزاده بین راهی باید بدنبال جاذبه حداکثری مخاطب باشد تا دافعه .

یک امامزاده بین راهی باید بتواند با کسانی که  حتی سبک زندگی مذهبی ندارند ارتباط پایدار ایجاد کند.
یک امامزاده بین راهی احتیاج به خطبا و مادحین چهره ندارد.
امامزاده بین راهی باید برای نوجوان ایرانی خاطره ای معنوی بسازد .
یک امامزاده بین راهی باید بتواند یک نشاط روحی حتی برای افراد غیرمذهبی در حداقل زمان توقف یک مسافر ایجاد کند.

یک امامزاده بین راهی احتیاج به خطبا و مادحین سیاسی و سیاست زده ندارد و باید لااقل فعالین این اماکن یکبار کتاب جاذبه و دافعه شهید مطهری را بخوانند تا به مسئولیت خود در قبال مردم با هر بینش و تفکر و عقیده سیاست و …عمل کنند .
سمت و سوی امور یک امامزاده بین راهی باید برای حتی خانواده های غیر مذهبی بیشتر از خانواده های مذهبی موثر باشد.

یک امامزاده بین راهی باید محل آرامش مردم باشد و همچنین  تمام هم غم دست اندرکارانش برای آرامش و احترام حداکثری مردم بدور از نگاه به ظواهر مردم باشد.
یک امامزاده بین راهی باید بهترین خاطره برای نوجوانانی که حتی در یک خانواده بی نماز و بی قید بزرگ شده ایجاد نماید و  چالش فکری برای این نسل ایجاد کند.
یک امامزاده بین راهی نباید جایی صرفا برای دخیل بستن و انابه و به گریه انداختن مردم با سخنرانان و مدعوین باشد تا بتواند اثرگذاری را در روح جوانان و حداکثر جاذبه برای این قشر  ایجاد کند.

یک امامزاده بین راهی خطوط قرمز مساجد و بعض بقاع را نباید داشته باشد تا بتواند منشا تحول روحی بوده و محلی برای استراحت مسافران باشد.
یک امامزاده بین راهی مردم را به دین دار و بی دین و روزه دار و بی روزه و ….. تقسیم نمیکند و برای همه یک نگاه دارد و احترام به مسافران تنها راه پیشبرد امور باشد.

یک امامزاده بین راهی اعصاب مسافرانش را با تحکم‌کردنها و امر و نهی کردن هایی که حتی در دین نیامده در طول سفر بهم نمیریزد .

یک امامزاده بین راهی بیشترین کارکردش علاوه بر امور معنوی ، اینست که چنان محل ارامش و استراحت مسافران باشد که حتی با کم کردن یک خطر تصادف در جاده ها نقش خود را در سلامت مردم ایفا کند.و خوابیدن چند لحظه ای یک مسافر در حرمش را قبح نداند.
یک امامزاده بین راهی باید در عمل و احترام به مخاطب جامعه هدفش و نیز در برنامه ریزی بگونه ای باشد که مردم خود را صاحب حق و صاحبخانه بدانند .

یک امامزاده بین راهی محلی برای گره گشایی مردم از کار هم است و اینهاست که میتواند فرمایش مقام معظم رهبری در  تجلی کارکردی پایگاه فرهنگی اینگونه امامزادگان را به منصه ظهور رساند.
در امامزادگاه بین راهی هر وقت مسافری  بصورت غریبه وارد شد و خودی خارج شود ، انگاه به کارکرد واقعی امامزادگان رسیده ایم
ما با این کارکردها بسیار فاصله داریم و این فاصله ها هرچه کمتر شود اولیای امامزادگان میتوانند بگویند که در امور تا چه حد موفق بوده اند.
امامزادگان را به عهده مردم بسپاریم و خود میدانند تا هم شان و احترام این اماکن را رعایت کنند و هم خود را با این اماکن غریبه ندانند .
پایان قسمت اول/ ابراهیمی

کانال تلگرام امامزاده احمد(ع)
https://t.me/neginesajjad

https://whatsapp.com/channel/0029VaWPevlCBtxEmD8aaz2f

بدون نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *