به جرئت می توان گفت در طول تاریخ حکومت ایران هیچگاه سیستمی با این حجم بی مسئولیتی وجود نداشته
مقصر معدندار و پسرش نیستند که به تاریخ و طبیعت و معیشت مردم دهن کجی میکنند بلکه مدیریتی است که از فهم بدیهیات عاجز هست ابتدایی ترین و بدترین شکل بهره برداری از محیط،
در سال ۱۳۷۵ یک سفر دانشگاهی داشتیم به آلمان در رودخانه مرزی بین لهستان و آلمان بنام ادر ردیفی از کشتیهای ۵۰۰۰ تنی ماسه حمل میکردند برای آلمان من از پرفسور بوشه ( که نقشه ژئومورفولوژی ایران را کشیده ) پرسیدم مگر شما ماسه ندارید که وارد می کنید لبخند تلخی زد و گفت درست است می گوییم اروپای متحد ولی چاله ها باید جای دیگری حفر شوند این است قدرت فهم و شناخت
تراورتنهای قرمز طرقرود قطعا در کنارش جشمه های سولفاتی وجود دارد مثل چشمه آبسرخ فریزهند اینها خواص درمانی ، توریستی دارند اینکه آنها را تخریب کنیم و در چشم مردم بکنیم آخر درک هست
کانال ارمغان در واتس اپ:
بدون نظر