در اواخر دوره نمایندگی مجلس چهارم بود که تجارب حاصله بمن فهماند که یکی از مشکلات اساسی کشورم و زادگاهم نطنز، عدم مفاهمه، عدم درک متقابل، عادت نداشتن به گفتگو، عدم آشنایی با حقوق شهروندی و عدم انتقاد پذیری مسؤلین و نا آشنایی با شفاف سازی و عدم مطالبه گری مردم است و رفع این مشکلات مستلزم فرهنگ سازی مستمر است.

بدین منظور در صدد اخذ مجوز یک نشریه با گستره توزیع سراسری و نوبت دو هفته یکبار برآمدم.

ابتدا نام «تحفه نطنز» را برای نشریه انتخاب کردم، مرحوم دکتر پرورش نماینده اصفهان را طرف مشورت قرار دادم، دو ایراد اساسی گرفت، یکی اینکه چون نشریه سراسری است پسوند نطنز آنرا محدود می کند و دوم اینکه اسم تحفه نطنز کمی از جدی بودن موضوع می کاهد. بدین ترتیب بود که نام «ارمغان» برای نشریه انتخاب گردید و اولین شماره آن در دی ماه ۷۴ منتشر گردید.

از همان ابتدا مطلع بودم که در راه سختی قدم نهاده ام، راه اندازی یک نشریه ممکن است آسان باشد ولی استمرار آن بسیار مشکل خواهد بود.

با توجه به مشکلات و نیاز فراوان نطنز ترجیح دادم چند شماره نخست را به طرح مسائل نطنز بپردازم و چون در نوع خود اولین رسانه مکتوب شهرستان محسوب می گردید به شدت مورد استقبال مردم قرار گرفت.

ولی هیأت نظارت بر مطبوعات ایراد گرفت و توضیح داد نشریه شما چون سراسری است باید به مسائل کل کشور بپردازد.

از آن تاریخ تا کنون یعنی حدود ۲۵ سال است که نشریه به صورت سراسری چاپ و منتشر می شود و البته در این اثنی ویژه نامه هایی اختصاصی برای شهرستان نطنز و بویژه موضوع معادن و تصفیه خانه جزن و جشنواره های مختلف ،شهرداری ها، معرفی آثار تاریخی و.. بالغ بر صد شماره و ارمغان مهندسی بالغ بر ده شماره منتشر شده است.

به هر حال این نشریه با موضوعات فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی سالهاست در حال انتشار است و یکی از ویژگی های ارمغان این است که سعی نموده ضمن طرح انتقاد یا مشکلات، همواره راه حل های عملی ارائه نماید
آمده بودیم که صدای شما باشیم.

آمده بودیم که پل ارتباطی بین شما و مسؤلین باشیم

آمده بودیم که مستقل بمانیم و وابسته به هیچ حزب و جریان و گروه و جناحی نباشیم

آمده بودیم که بجز مردم وامدار هیچ جریان وابسته به قدرت و ثروت نباشیم

و به لطف خدا و حمایت بیدریغ شما مخاطبین توانسته ایم بر وعده ای که دادیم پایدار بمانیم

در این راه پر فراز و نشیب و پر مخاطره تا کنون هزینه های فراوان مادی و معنوی را متحمل شده ایم، ولی به عشق شما مردم دست از آرمان خود برنداشتیم.

هرچند شکایات فراوانی از سوی مسؤلین بخاطر حق گویی ما علیه نشریه ارمغان طرح شد ولی از پای ننشستیم و تسلیم نشدیم.

فرهنگ سازی ارمغان نتیجه داد، مردم مطالبه گری را تمرین کردند.

زمانی که ارمغان معضل معادن را در دهه هشتاد مطرح کرد، مسؤلین شهرستان بویژه فرماندار جوان وقت، محور توسعه شهرستان را گسترش معادن توصیف می کرد و روستاییان به امید ایجاد اشتغال و درآمد و آبادی منطقه به استقبال معدنچیان می رفتند و برایشان هورا می کشیدند.

یا زمانی که علیه تصفیه خانه جزن می نوشتیم خیلی ها اعم از نماینده وقت و اعضا شورا و قاطبه مردم آنرا به نفع شهر توصیف می کردند.

اکنون پس از گذشت سالها مردم به واقعیت پی برده و با خسارات جبران ناپذیر این دو معضل واقف شده اند.

خوشحالیم که نقش ارمغان در مطالبه گری مردم و دغدغه مندی آنها پیرامون: معادن، تصفیه خانه جزن، معضل مهاجرین، لزوم اجازه به اقامت تعداد محدود افاغنه، طرد امام جمعه سابق، لزوم رونق گردشگری و …. تا حدودی قابل لمس است.

امید داریم با لطف خدا و حمایت شما مردم بتوانیم به این راه مهم ولی پر خطر ادامه دهیم.

ارادتمند: مسعودکریمپور نطنزی
صاحب امتیاز و مدیر مسؤل نشریه ارمغان
۹۹/۲/۱۵