به داد ورزش نطنز برسيد!


اگر در شماره هاى متعدد نشريه ارمغان نطنز مدعى شده ايم كه شهر نطنز در اكثر عرصه ها نه تنها پيشرفت يا توقفى نداشته بلكه به شدت عقب گرد داشته ، پر بيراه نگفته ايم ، شاهد مثال عكسهاى زير است كه لازم است به دقت مورد ملاحظه قرار گيرد.

چند سال قبل با توجه به اشتياق فراوان جوانان و ورزش دوستان نطنزى و اصرار و درخواست اينجانب از مهندس جواد توكلى مدير عامل صنايع فولاد نطنز ، رويداد مباركى در سطح ورزش نطنز اتفاق افتاد . به همت اين مدير جوان و موفق ، ورزش نطنز صاحب يك تيم فوتبال در ليگ دسته اول كشور شد . نامبرده براى راه اندازى اين تيم حدود پنج ميليارد تومان هزينه نمود كه بخش قابل توجهى از آن صرف مرمت و بازسازى مجموعه ورزشى استاديوم شهيد منوچهرى و احداث زمين چمن استاندارد و پيست أطراف زمين و جايگاه تماشاگران و vip و ساير تجهيزات و ملزومات گرديد. با شروع مسابقات ، نام فوتبال فولاد نطنز به مدت يكسال از طريق صدا و سيما بر سر زبانها بود و بعد از سايت هسته اى به عنوان يك برند براى نطنز مطرح بود . ولى طى اين مدت ، مسؤلين شهرستان و مديران از جمله نماينده ، امام جمعه ، فرماندار ، شهردار و اعضاء شوراى شهر كوچكترين حمايتى از تيم فوتبال فولاد نطنز ننمودند ، در حاليكه تيم هاى ميهمان به همراه مسؤلين شهر خود در استاديوم نطنز حاضر مى شدند مديران ما حتى در مسابقاتى كه ميزبان بوديم زحمت همراهى تيم و حضور در ورزشگاه را بخود نمى دادند چه برسد به اينكه بخواهند با تيم به شهرهاى ديگر براى تشويق تشريف ببرند ، در اين ميان برخى ارگان ها كارشكنى نيز مى نمودند و براى نمونه نيروى انتظامى براى برگزارى مسابقات و تأمين امنيت !! مبالغى طلب مى كردند و مجموعه شرايط به گونه اى رقم خورد كه توكلى و فولاد عطاى تيم دارى را به لقايش بخشيد و همه اميد و آرزوى جوانان به يأس مبدل شد . نه تنها شور و حال موجود در ورزشكاران و ورزش دوستان از بين رفت ، بلكه زحماتى كه براى احداث يك زمين چمن استاندارد و راه اندازى يك ورزشگاه و استاديوم آبرومند كشيده شده بود همگى به هدر رفت ، زمين چمنى كه با نظارت فنى كارشناسان خبره بگونه اى آماده شده بود كه حتى با وجود نيم متر برف در كنار زمين باز هم سرحال و سرزنده. بود . شهردارى در فصلى كه زمين چمن به آب نياز داشت همكارى نكرد و بمرور اين مجموعه به ويرانه اى تبديل شد ، با نگاه به تصاوير مى بينيد كه حال و روز زمين چمن استانداردى كه روزگارى آبروى شهر بود و چهره ها و قهرمانان فوتبال در ان حضور مى يافتند اكنون چه سرنوشتى پيدا كرده است ، واقعاً چه كسى مقصر است و كدام ارگان بايد پاسخگو باشد؟ آيا سزاوار است نطنز به داشتن چنين ورزشگاهى محكوم شود ؟ آيا لياقت جوانان ورزشكار نطنزى داشتن چنين زمين ويرانه اى است كه با ديدن آن بياد حملات داعش به سرزمين هاى اسلامى مى افتيم ؟

همتى مى طلبد تا دلسوزان دو باره براى احياء و بازسازى اين ورزشگاه و آماده سازى زمين چمن آن تلاشى جهاد گونه نمايند و پس از نيز در حفظ و نگهدارى آن بكوشند ، اجازه ندهيم با بسته شدن ورزشگاه ها ، انرژى جوانان به هدر برود و مشترى زندان ها و مواد مخدر افزايش يابد ( آمار جوانانى كه اخيراً بر اثر اوردوز فوت نموده اند وحشتناك است )

بدون نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *