رأى مردم ” حب لعلى نبود “


بسمه تعالى

در انتخابات اين دوره مجلس شورا و خبرگان، اتفاقات نادر و كم نظيرى رخ داد. در حوزه انتخابيه تهران و نطنز كه از نزديك شاهد بودم، مى توانم گواهى بدهم كه مردم از ليست سى نفره (اميد) مجلس تهران بغير از سه يا چهار نفر، هيچ شناختى روى سايرين نداشتند، و اگر كل ليست سى نفره اعتدال و اميد (طرفداران دولت) رأى آورد صرفاً بدين جهت بود كه مردم نمى خواستند ليست مقابل (اصول گرايان) رأى بياورد. در حقيقت مردم براى اينكه افراد تند رو نظير بذرپاش، زاكانى، حدادعادل، آقا تهرانى، نبويان، كوثرى، كوچك زاده وخانم آليا و رهبر و غيره به مجلس راه نيابند حاضر شدند همگى چشم بسته به كل ليست اميد رأى دهند، البته اين تفكر كه بخاطر حذف يك ليست به ليست ديگر رأى داده شود آفاتى هم دارد، براى نمونه در تهران، مجلس از حضور افراد توانمندى نظير توكلى و ابوترابى محروم شد. در خبرگان رهبرى نيز مردم قبل از اينكه به راهيابى افراد به مجلس بينديشند بيشتر در اين فكر بودند كه چه كسانى به خبرگان راه نيابند به همين جهت بود كه جنتى نفر آخر شد و يزدى و مصباح نيز حذف شدند.

در حوزه نطنز و قمصر نيز همين تفكر حاكم بود. كمتر كسى به كانديداى مورد نظر خود بخاطر اصلح بودن رأى داد، در بادرود كسانى كه به فيروزى رأى دادند صرفا بدين خاطر بود كه مقابل باغبانيان بايستند و مانع پيروزى وى شوند و بالعكس كسانى كه از باغبانيان حمايت كرده و بوى رأى دادند مى خواستند مانع از ورود فيروزى به مجلس شوند. طرفداران صفارى بادى نيز كسانى بودندكه تمايل نداشتند فيروزى و باغبانى پيروز شوند. در بخش مركزى نيز هر چند اجماع صورت گرفت ولى اين اقدام بر أساس معيار و ضوابط قابل قبولى انجام نشد و دوستان فقط به پيروزى در مقابل بادرود مى انديشيدند و قبل از اينكه به ويژگى هاى فردى صفارى نطنزى توجه كنند در اين فكر بودند كه با رأى دادن بوى مانع از ورود مجدد كانديداى بادرودى شوند، با اينكه كانديداى مورد اجماع نطنز كمترين رأى در طول تاريخ انتخابات را در بخش امامزاده (627) و در بخش قمصر (592) را بدست آورد ولى بخاطر وجود همين تفكر در بادرود و شكسته شدن آراء آن بخش كه بالغ بر 15906 رأى بود ،كانديداى نطنز پيروز شد.

اين روال ممكن است در كوتاه مدت نتيجه مطلوب در پى داشته باشد ولى نيكوتر آن است كه فارغ از انديشيدن به رقبا هر فرد قانع شود كه ايجابى رأى دهد و نه سلبى و در مجموع بداند به لحاظ چه ويژگى هاى مثبت فردى به كانديداى مورد نظرش رأى مى دهد و ايكاش زمينه اى فراهم شود كه هر كس رأى خود را براى حب على(ع) به صندوق بيندازد و نه بخاطر بغض معاويه.

مسعود كريمپور نطنزى  ۹۴/۱۲/۱۲

بدون نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *